ประโยชน์การเล่นของเล่นในเด็กทารก1.ใช้สายตามองเพื่อประสานจับสิ่งของ
2.ฝึกควบคุมการใช้กล้ามเนื้อให้แข็งแรง
3.เข้าใจผลที่เกิดขึ้น เช่น เคาะของแล้วมีเสียงดัง
4.ฝึกการแก้ปัญหา เช่น เอาของเล่นออกจากกล่อง
5.มีการตอบสนองกับผู้เล่นเช่นเล่นจ๊ะเอ๋
การเล่นกับทารก
1.วัย 1-4 เดือน ชอบมองของสีสันสดใส เด็กจะสนใจใบหน้าคนเป็นพิเศษ พ่อแม่หาโมบายสีสันสดใสแขวนไว้ข้างเตียง บางอย่างมีเสียงด้วยเด็กจะชอบเล่นได้นานขึ้น เลื่อนของเล่นเข้าออกฝึกให้ลูกใช้กล้ามเนื้อตาและรู้ระยะทาง
2.เสียงดนตรีออเคสต้าฝึกให้ลูกแยกแยะเสียงที่ได้ยินและพัฒนาการของสมอง เวลาฟังเพลงพ่อแม่จับลูกโยกตัวยกแขน ยดขาด้วย
3.วัย4 เดือน ลูกจ้องมองได้ดีหาหนังสือทำด้วยฟองน้ำชี้ให้ลูกมองตาม เล่าให้ฟังด้วยเสียงสูงต่ำ
4.วัย 8 เดือนขึ้นไป เล่นจ๊ะเอ๋ เคาะของให้เกิดเสียง
5.อายุใกล้ 1 ปีลูกเริ่มเลียนแบบสอนลูกบ๊ายบาย เต้นตามเสียงเพลง
อันตรายจากของเล่นของเล่นมีประโยชน์ก็จริงแต่ของเล่นในท้องตลาดบางอย่างอาจไม่ได้มาตรฐาน อาจดูจากเครื่องหมาย มอก.
ของเล่นที่มีคุณสมบัติต่อไปนี้ห้ามให้ทารกและเด็กเล่นเด็ดขาด1.ของเล่นใช้กระแสไฟฟ้าในการทำงาน อาจเกิดกระแสไฟรั่วได้
2.ของเล่นปล่อยชิ้นส่วนให้พุ่งออกไปได้
3.ของเล่นมีเสียงดังมากอาจมีผลต่อประสาทหูเด็ก
4.ของเล่นมีสายหรือเชือกยาวเกินกว่า 20เซนติเมตร อาจพันรอบคอเด็กรัดแน่นจนหายใจไม่ออก
5.ของเล่นมีส่วนประกอบที่แหลมคม
6.ของเล่นไม่ทนทานแยกเป็นชิ้นเล็กๆได้
7.ของเล่นทำจากสีที่เป็นอันตรายต่อร่างกาย
8.ของเล่นมีขนาดเล็กมากอาจอุดกั้นทางเดินหายใจได้ การดูขนาดสิ่งของควรให้มีขนาดใหญ่กว่า 4.4 ซม. ทดสอบโดยใช้แกนกระดาษชำระถ้าของเล่นผ่านแกนกระดาษชำระได้แสดงว่ามีขนาดเล็กเกิน ไม่เหมาะสำหรับเด็กอายต่ำกว่า 3 ปี
9.ของเล่นลูกโป่งไม่ควรนำมาให้เด็กเล็กเล่นอาจกลืนและหลุดเข้าไปอุดกลั้นทางเดินหายใจได้